خدانگهدار ماه خدا

ماه بزرگ خدا، ماه خدای بزرگ
امسال عجیب به دلم نشستی!
هنوز نرفته ای دلتنگت شده ام...
دلتنگ شب آرزوها
دلتنگ آن روزهای سفید
دلتنگ دعای ناب یا من ارجوه لکل خیر

ماه عزیز خدا
شاید تا سال آینده که برگردی من نباشم...
شاید همه فرصت من از تو همین یک شب و روز باقی مانده باشد

خدایا...
ای که برای هر خیری باید به در خانه تو بیایم و از شری باید به آغوش پر مهر تو بگریزم!
ای که چنان بزرگی و بخشنده که در مقابل اندک بسیار عطا میکنی!
ای که حتی کسانی هم که تو را نمیشناسند و ازتو مسئلتی ندارند از رحمتت بی نصیب نمی مانند!

خدایا!
از امام رئوفم آموخته ام اگر به تو خوش بین باشم تو با گمان خوشم همراه میشوی
و من به تو خوش بین هستم!
که در این دقایق باقی مانده ماه رجب از فضایل این ماه بهره مندم گردانی

خدایا!

تا رجب نگذشته از من بگذر

بعثت

---

عید مبعث جلوه مهربانی توست.. خدایــــــا!

که نخواستی در جهالت بمانیم و بهترین خلقت را فرستادی برای هدایتمان

و چه نعمت بزرگی است این "هدایت" ، اگر قدر بدانیم !

توفیق قدرشناسی نصیبمان کن

که قدردان باشیم تو را و رسولت را و ولی ات را

...

شنیده ام به حجت ظاهری اکتفا نکرده ای و هر کداممان را حجت نهانی هم مرحمت فرموده ای!

وقتش نرسیده پیامبر درون من هم مبعوث شود؟

یا شاید فرمان "اقرا" را مدتهاست که داده ای اما...

---

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

صلوات خاصه امام موسی کاظم علیه السلام

سلام امام رئوفم

عرض تسلیت آقــــا!

از چنان پدر باب الحوائجی چنین امام رئوفی هم انتظار میرود..

جان عالم به قربان شما که خاندان عطوفت و مهربانی هستید

و وای بر کسانیکه این مهربانی را قدر ندانستند!

امام رئوفم! شما امروز دلسوخته داغ پدر هستید.. داغی که میدانم گذر زمان هم سردش نمیکند..

میشود با همین دل سوخته دعا کنید ما نسبت به امام زمانمان کمتر قدرناشناسی کنیم؟

میشود دعا کنید مولای ما بیش از این غریب نماند؟

میشود این صلوات خاصه پدرتان را شما هم با ما زمزمه کنید؟

من به برکت نفس های شما ایمان دارم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ

خدایا درود فرست بر محمّد و اهل بیتش،و درود فرست بر موسى بن جعفر

وَصِیِّ الْأَبْرَارِ وَ إِمَامِ الْأَخْیَارِ وَ عَیْبَةِ الْأَنْوَارِ وَ وَارِثِ السَّکِینَةِ وَ الْوَقَارِ وَ الْحِکَمِ وَ الْآثَارِ

جانشین نیکوکاران،و پیشواى خوبان‏ و خزانه انوار،و وارث آرامش و متانت و حکمتها و آثار

دریاب

آخرین شب جمعه ماه رجب...
یک هفته دیگر بیشتر فرصت نیست برای همسفر شدن با کاروان رجبیون

و من دلگیرم!
دلگیر از گناهانی که برایشان طلب بخشش نشد
دلگیر از عزمی که راسخ نشد
دلگیر از خودی که...

شاید هم دلتنگم!
دلتنگ برای عزیزی که دیگر نیست
دلتنگ برای روزهایی که از دست رفت
دلتنگ برای خودی که...


خدایا! من معترفم...

به دستان خالی خودم
و گنجینه بی نهایت تو

به بی لیاقتی خودم
و لطف بی دریغ تو

یا لطیف! ارحم عبدک الضعیف

آرزو

بعضی آرزوها آنقدر خواستنی و شیرین هستند که میترسی آرزویشان کنی!

میترسی آرزو بشوند و برای همیشه آرزو بمانند!

ولی باز هم مگر میشود آرزو نکرد؟

اصلا لذت آرزو به همین ترس است.. به همین تردید..

خدایا!

این دل اگر آرزوهای بزرگ میکند، چشم امیدش به لطف بیکران توست...

"و زدنی من فضلک یا کریــــــم"

شیخ مفید

 شیخ مفید تنها کسی است که در دوران غیبت کبری توقیعاتی از ناحیه مقدسه حضرت صاحب الامر (علیه السلام) بنامش صادر شد

---

در سال 336 ه.ق در عکبرای بغداد پسری به دنیا آمد که او را "محمد" نامیدند. محمد تحصیلات خود را نزد خانواده با فضیلت خویش آغاز کرد سپس راهی بغداد شد و در آنجا جان تشنه خودرا از چشمه های علم اساتید بزرگی همچون "ابن قولویه"، "شیخ صدوق" ، "ابن ولید قمی" و "ابن جنید اسکافی" سیراب نمود.

توفیق رفیقش بود و تلاش و کوشش بی وقفه داشت. از این رو پس از مدتی نه چندان دراز آوازه فضلش شهر را پر کرد و نزد شیعه و سنی به شیخ مفید مشهور شد.

شاهچراغ

شیخ مفید:

احمد بن موسی سیدی کریم و جلیل و صاحب ورع بوده و حضرت موسی علیه السلام او را دوست می داشت و مقدم می داشت

---

دل که برای شما تنگ میشود اگر بخت یار باشد و دعوت شوم عازم حرم مطهر برادر بزرگوارتان میشوم

مثل خودتان مهربانند.. یادشان هست و هر چند وقت یکبار برای من دعوت نامه ای میفرستند

شکر که اگر از شما دوریم هر چند یکبار توفیق زیارت برادرتان نصیب میشود

جلوی ضریح اگر بایستم با چشمان بسته سلام بدهم انگار که در مشهد الرضا هستم..

از آقا میخواهم سلامم را به شما برسانند و میدانم که میرسانند!

همانطور که بیعت مردم مدینه را به شما رساندند و شما دعا فرمودید:

"همچنان که حق را پنهان و ضایع نگذاشتی خداوند در دنیا و آخرت تو را ضایع نگرداند"

امروز هفدهم رجب سالروز شهادت برادر بزرگوارتان بود آقا جان... عرض تسلیت امام رئوفم

روزهای سفید

چقدر دور شده بودم..
چقدر خسته..
چقدر بی قرار..

ولی روزهای سفیدی که مهمانت بودم چقدر آرام شدم...
کجا نزدیک تر از خانه تو؟
کجا امن تر از آغوش تو؟
چه میزبانی بهتر از تو؟

با کوله باری از گناه و توقع آمدم و تو...
بغض هایم را گرفتی و مروارید هایی از جنس حسین به من دادی!
دیر آمدنم را به رویم نیاوردی اما یادم انداختی باید ساعت دلم را به افق حجت تنظیم کنم که سر وقت برسم!

عجب لحظات نابی...
حقا که روزهای سفید_ایام البیض_ تعبیر مناسبی است

کاش وقت وداع پشت سرم آب ریخته باشی!..

جوانی

همه روزهای عمر باید به یک اندازه باشند اما

نمیدانم چرا روزهای جوانی سریع تر میگذرند و اصلا انگار فرار میکنند!!!

ایکاش در پی گذر سریع این روزها افسوس نباشد...

یا حداقل کمتر باشد

کاش از رفتن بی درنگ لحظات عمر توشه ای بماند برای ایام مبادا

ایامی که دل میخواهد و دست نمیتواند

ایامی که میدانیم و نمیتوانیم

---

خدایا!

تو را به مولود امروز که پدر مهربانش در موردش فرمود:

"این مولودی است که برای شیعیان ما با برکت تر از او زاده نشده است"

تو را به این امام عزیز که هم جوان است و هم جواد

ما را بیش از پیش از جودت بهره مند کن و مگذار که عمرمان را ارزان بفروشیم

که تو خود فرمودی:

همانا انسانها در خسران و زیانند مگر کسانیکه....

کاش ما را هم در همین دسته مگر ها قرار دهی

یا صاحب الزمان

سلام آقا جان

میخواستم عرض ادب و احترام را هم ضمیمه سلامم کنم اما دیدم اینها باید در اعمالم جلوه گر باشند که نیستند پس چرا خودم را آلوده تملق کنم؟ آن هم در محضر شما...

امام عزیزم.. من منتظر شما نیستم!

ردای گرانبهای انتظار شما برای قامت نحیف و در هم شکسته ی بندگی من خیلی بزرگ است

من فقط میتوانم بگویم دوستتان دارم

نه به اندازه آنهایی که عجل فرجهم صلواتهایشان به سوز دل آغشته میشود.. نه!

من شما را به اندازه بخش کوچکی از قلبم که توانسته از هجوم گناه مصون بماند_و هنوز سیاه نشده_ دوست دارم

میدانم کم است آقاجان.. شما به بزرگی خودتان بر من ببخشایید..