امام صادق (علیه السلام) فرمود:
هرکه بر نفس خویش هنگام ذوق، رغبت، ترس، وحشت، خشم و خشنودی مالک شود؛ خداوند جسد او را بر آتش حرام میکند.
وسائل الشیعه،جلد15، صفحه 162
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
هرکه بر نفس خویش هنگام ذوق، رغبت، ترس، وحشت، خشم و خشنودی مالک شود؛ خداوند جسد او را بر آتش حرام میکند.
وسائل الشیعه،جلد15، صفحه 162
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گروهی را به جنگ با کفار فرستاد و چون بازگشتند؛ فرمود:
خوشا به حال مردمی که جهاد اصغر را به پایان رسانده و جهاد بزرگتر بر ایشان باقی مانده است!
سوال شد: ای رسول خدا ! جهاد بزرگتر کدام است؟
فرمود : جهاد با نفس
وسائل الشیعه،جلد 15، صفحه 161
آیت الله بهجت بارها در جواب کسانیکه دستورالعملی برای سیر و سلوک طلب میکردند از کتاب نفیس "جهاد با نفس" یاد میکرد و میفرمود:
هر روز سعی کنید یک حدیث از کتاب "جهاد با نفس" وسائل الشیعه را مطالعه کنید و سعی کنید به آن عمل کنید. پس از یکسال خواهید دید که حتما عوض شده اید؛ مانند داروئی که انسان مصرف میکند و بعد از مدتی احساس بهبودی میکند.
کتاب شریف "جهاد با نفس" بخشی از کتاب بزرگ "وسائل الشیعه" شیخ حر عاملی و دارای صد و یک باب است.
از هر باب یک حدیث که جامع احادیث آن باب است و به لحاظ معنا تکراری نیست انتخاب شده و در اینجا مرور میشود ان شاءالله ..
منبع:
http://raoof.blog.ir/1393/03/27/022s
نوروز امسال یکی از بنده های خوب خدا بهم سالنامه العبد رو هدیه داد
توسط مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت (رحمت الله علیه) ارائه شده و شامل این مطالبه:
داستان های کوتاه از زنـدگانی آیت الله العظمی بهجت (ره)، استفتائات شرعی
آیت الله العظمی بهجت (ره)، دستورالعمل های اخلاقی از آیت الله العظمی بهجت
(ره)، منتخبی از اعمال عبادی هر ماه، احادیث کتاب جهاد نفس، زندگی نامه
بزرگان، تقـویم نجــومی و درج مناسبت های مذهبی سال؛
و همینطور زیارت نامه حضرت معصومه(سلام الله علیها)، حدیث کساء و زیارت عاشورا هم در قسمت ملحقات اضافه شده
ان شاءالله از این به بعد سعی میکنم بقیه بیشتر از قبل مطالب مفید این سالنامه رو اینجا قرار بدم، امید که مورد استفاده قرار بگیره و مفید باشه
بعد از سه مطلب در رابطه با شخصیت های بزرگ شیعه که برگرفته از همین سالنامه بود و ان شاءالله ادامه هم خواهد داشت، در فرصت های آینده احادیثی از کتاب وسائل شیعه را قرار خواهم داد.
آیت الله بهجت (رحمت الله علیه) :
چقدر حضرت (امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف) مهربان است به کسانی که اسمش را میبرند و صدایش میزنند و از او استغاثه میکنند؛ از پدر و مادر هم به آنها مهربان تر است!
قریب به نه ماه از آخرین سفرم به مشهد میگذره
و این دلنوشته رو در راه برگشت از اون سفر نوشتم
امام رئوفم! دل هنوز هم برای شما تنگ است...
خدا اگر قوم نوح را دوست نداشت که برایشان پیامبر نمی فرستاد!
اگر نمیخواست نجاتشان دهد که دستور ساخت کشتی را نمیداد!
آنهایی که غرق شدند،خودشان نخواستند وگرنه کشتی نوح به حد کفایت بزرگ بود...
از همان روزی که فطرس به واسطه قنداقه شما نجات یافت نشان داد خدا دنبال بهانه است که ببخشد.. که نجات دهد..
و روزی که جدتان رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) از زیر کسا به شما فرمود : " وَعَلَیْکَ السَّلامُ یا وَلَدی وَ یا شافِعَ اُمَّتی " دانستیم قرار است بزرگترین کشتی نجات این امت شما باشید!
و امروز که مردم خاضعانه سر به سجود میگذارند و میگویند: " اَللّهُمَّ ارْزُقْنی شَفاعَهَ الْحُسَیْنِ " معلوم است هنوز این کشتی جا دارد...
خدا اگر ما را دوست نداشت که به ما محبت شما را نمی داد!
شمایی که نور هدایتی؛ و ما در این آشفته بازار تاریک دنیا با سلام بر شما دلمان را روشن نگه میداریم که مبادا اماممان را گم کنیم ...
السلام علیک یا اباعبدالله
گاهی عبارتی کوتاه دریایی از معنا در خود نهفته دارد. این جمله شیخ مفید هم از همان عبارت هاست، کوتاه است ولی اگر در شان علی بن جعفر جز این عبارت چیز دیگری نداشتیم برای ارادت ما به او کافی بود.
دانشمند بود و عالمان شیعه برای کسب فیض به محضرش میرسیدند. میخواستند احادیثی را که از برادرش شنیده بود برایشان روایت کند. سالهای ملازمت آن شیفته دانش با برادرش، موجب شده بود که دریایی از روایات آن حضرت را در سینه جمع کند. محمد بن الحسن بن العماد میگوید : دو سال در نزد او بودم و روایاتی را که از برادرش موسی بن جعفر علیه السلام شنیده بود مینوشتم.
"مسائل علی بن جعفر" بین علما مشهور است،مجموعه روایاتی که علی بن جعفر از برادر معصوم خویش نقل کرده است. این کتاب از "اصول اربعمائه" ی شیعه به شمار می آید. اما آنچه ارادت ما را به او افزون میکند این است که میبینیم او تنها راوی احادیث نبوده، بلکه خود از عارفان به مقام ائمه(علیهم السلام) بوده است، آن هم در زمانی که انحراف و شبهه در بین شیعیان زیاد شده بود.