دل نوشته

قریب به نه ماه از آخرین سفرم به مشهد میگذره

و این دلنوشته رو در راه برگشت از اون سفر نوشتم

امام رئوفم! دل هنوز هم برای شما تنگ است...

---

قصد داشتم ختم قرآن برایتان هدیه بیاورم..
قصد داشتم روبروی گنبدتان بایستم و زیارت جامعه کبیره بخوانم..
قصد داشتم وداعیه بخوانم و اشک بریزم..

اما خب !.. هیچ کدام از این کارها را انجام ندادم

دلم ترجیح داد بنشینم و نگاهت کنم...
دلم ترجیح داد به تو فکر کنم و آرام شوم...
دلم ترجیح داد زیارتت را مختصر بخوانم و در عوض مفصل درد دل کنم...

کوتاهی هایم را به دل نگیر آقا!
دل است دیگر...
گاهی از این بهانه ها میگیرد

فقط خدا کند راست باشد این که گفته اند: "هرچه از دل برآید لاجرم بر دل نشیند"