بچگی

بچه ها دوست داشتنی اند

لبریز از صداقت..

سرشار از صراحت..

ماهم قطعا آن زمان دوست داشتنی تر بودیم!

بدبختی اینجاست که نه به واقع بزرگ شدیم و نه ارزشهای بچگیمان را حفظ کردیم

انصافا چند سانتیمتر افزایش طول و عرض و ارتفاع ارزش داشت خود را اسیر این همه تعارفات بیهوده کنیم؟

اصلا شاید اگر زود ذوق زده نمیشدیم و از بچگی استعفا نمیدادیم حالا واقعا بزرگ میشدیم!

یک انسانِ بزرگِ شفاف!

نه یک بزرگسال پر از کدورت...