به کجا میبرد این امید ما را؟
دوشنبه, ۱۰ فروردين ۱۳۹۴، ۰۱:۳۳ ق.ظ
خیلی وقت است آرزوهایم دارند گوشه دلم خاک میخورند؛
من مدام مرورشان میکنم، نظمشان میدهم، کم و زیادشان میکنم..
اما باز هم از غبار زمان گریزی نیست!
خدایا
رویی برای رو زدن باقی نمانده!
هرچه هست امید به لطف توست..
نقطه تلاقی این امید، با آن آرزوها قطعا نقطه روشنی است
اطمینان دارم...
انتظار میکشم..
- ۹۴/۰۱/۱۰