این آفتــــاب مشـرقی بی کســـوف را
ای ماه سجده آر و بسوزان خسوف را
"لا تقربوا الصلاه" مخوان، بر همش مزن
این سُـکر اگر به هم زده نظم صفوف را
نقاره ها به رقص کشند اهل زهد را
شاعر کند خیـــــال تو هر فیلسوف را
میترسم از صفای حرم باخبر شود
حاجی و نیمه کاره گذارد وقوف را
این واژه ها کم اند برای سرودنت
باید خودم دوباره بچینم حروف را
روح القدس بیا نفسی شاعری کنیم
خورشــیدِ چشـــم های امام رئوف را
(محمدمهدی سیار)
شعبان است و ماه سیدالشهدا
اما شما که میدانی
کبوتر دل من همیشه جلد مشهد است
امام رئوف