کاش ایران می آمدی .. آقا !

نه رواقی! نه گنبدی! حتـــــی،
سنگ قبری سر مزار تو نیست
غیر مشتی کبــــــــوتر خسته
خادمی، زائـری، کنار تو نیست

بغض هایم کجـــا دخیل شوند؟
پس ضریحت کجاست آقا جان؟
روضه خوان ها چرا نمیخوانند؟
گریه ها بی صداست آقــا جان

گنبدی نیست تا دلـــــــم بپرد
پا به پای کبوتران شــــــــــما
کاش میشد که دانه ای گیرم
امشب از دست مهربان شما

حرف گلدســته را نباید زد
تا حسودان شهر بسیارند
از شما خانواده آقــا جان،
در مدینه همه طلبکارند!

حیف آن چــاه ها که حیدر کند
چقــدر مادرت دعاشــــان کرد
عوض آن هـــمه محـــــبت ها
این مدینه چه خوب جبران کرد

کــاش ایران میامدی آقا !
نـزد ما اهل بیت محترمند
پیرِ مظلومِ بی حرم، اینجا
پسرانِ تو صاحب حرمند

کـاش ایران میامدی آقا !
ملک ری قبله ولا میــشد
مثل مشــهد برایتان اینجا
مشهدالصادقی بنا میشد

کـــاش ایران میامدی آقـــا !
مردمش رافـــت و حیا دارند
ریسمان دست هم نمیبندند
همه دلــهای با صـــفا دارند

کاش ایران میامدی آقا!
در مدینه غریــب افتادید
من بمیــرم برایتان، گیرِ
عده ای نانجیب افتادید

کــاش ایران میامدی آقــا !
مردمش از مغیره بیــزارند
حرمت گیسوی سپیدت را
در مدینه نگه نــمیدارند ...

کــــــــاش ایران میامدی آقــــا !

نوکـــری تو کــم ثـــوابی نیست
همه جـــا از فضـــــــائلت گوینـد
صحبت ازمجلس شرابی نیست

---

وحید قاسمی