سوءتفاهم

گفت: سوءتفاهم یکبار .. دوبار .. سه بار .. نه این همه!
گفتم: نه! فکر بد نکنید حتما سوءتفاهمه! پیش میاد.. صحبت میکنید برطرف میشه..

اما الان دارم میرسم به حرف همون بنده خدا

سوءتفاهم هم حدی داره.. مگه چقدر میشه همه چیز رو با نادیده گرفت؟ پس شناخت چی میشه؟ درک متقابل کجا میره؟
اصلا شناخت و درک هیچی، ادب و احترام که دیگه...

خدایا! اینکه تو اینقدر همیشه با گذشتی یه چیز دیگه است
تو خـــــــــــــــــدایی قربونت برم
منِ بنده با همه خوشبینیم با همه ندیده گرفتنام.. با همه ادعای پرگذشت بودنم..
بازم بعضی وقتا نمیتونم.. کم میارم..
گاهی هم با خودم میگم پس عزت نفس چی میشه؟
اصلا شاید برداشت من از این مفاهیم "گذشت" و "عزت نفس" درست نبوده

همیشه معتقد بودم و هستم که در هر مشکلی که پیش میاد هر دو طرف مقصر هستن..
حالا یکی کمتر، یکی بیشتر
در این مورد هم قطعا من بی تقصیر نبودم

---

اصلا بحث تعیین مقصر نیست! بنا بر نوشتن درد دل هم ندارم؛ اینا رو نوشتم شاید یه تلنگر بشه..
اول از همه برای خودم!

اگر یه نفر اشتباهاتمون رو نادیده میگیره حتما معنیش ضعف بینایی نیست!!
اگر در مقابل هر صحبتی سکوت میکنه معنیش ناتوانی در گفتار هم نیست!!
اگر با همه محق بودنش حق رو به طرف مقابل میده داره لطف میکنه!!

خدایا یادمون بده که "لطف" با "وظیفه" چقدر فرق داره
شاید اگر فقط همین یک مورد رو خوب یادم بگیریم کمتر دچار سوءتفاهم بشیم...